ΟΜΟΡΦΙΕΣ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ
(φωτογραφία από το elastinkymi.gr)

Η εορτή της πρωταυγουστιάς στους Ανδρονιάνους.

Την πρώτη Αυγούστου εκάστου έτους το χωριό μας εόρταζε την ημέραν αυτήν κατ΄ έθιμον. Από βραδύς εγένοντο οι συνεννοήσεις των κατοίκων, που θα πήγαιναν εκεί επάνω στο βουνό στον Εφταό, που ήταν το Αγίασμα.Μετά τα μεσάνυχτα ξεκινούσαν κατά παρέες άλλοι πεζή και άλλοι με τα ζώα τους καβάλα. Από το χωριό μόλις βγαίναμε άρχιζε ανηφορικός δρόμος προς τα Κοτύλαια όρη.Συναντούσαμε στο πρώτο ύψωμα το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία και μετά από μια τοποθεσία Λάκκους, άρχιζε ο ανώμαλος δρόμος προς τα τρωγογυρίσματα μέχρι τον γεροέλατο. Από εκεί και πέρα ο δρόμος περνούσε μέσα από δάση ελάτης , κάπως βατός χωρίς ανηφοριές αλλά επίπεδος. Η τοποθεσία αυτή έφερε το όνομα Εφταός, διότι όταν φώναζες ένα δυνατό Ο άκουγες αντίλαλο επτά Ο, εξ ού και Εφταός. Ανεβαίναμε λίγο από εκεί που εφθάναμε και βρισκόμαστε εμπρός στο στόμιον ενός σπηλαίου.

Όταν μπαίναμε μέσα ήταν θεοσκότεινα και υγρασία πολύ, από την κορυφή έπεφταν σταλαματιές νερό. Με χίλιες δυο προφυλάξεις κατεβαίναμε με χέρια και πόδια προς το κάτω μέρος του σπηλαίου όπου ήταν το Αγίασμα εκεί. Είχε διαμορφωθεί ο χώρος και μπορούσαν να σταθούν 8-10 άνθρωποι όρθιοι. Πίναμε αγίασμα, βρέχαμε το πρόσωπό μας, γεμίζαμε ένα μπουκαλάκι που είχαμε μαζί μας και βγαίναμε σιγά προς τα επάνω για να διευκολύνουμε και κείνους που κατέβαιναν. Η όλη αυτή διαδρομή, η νυχτερινή πορεία και το ξημέρωμα εκεί στον Εφταό, ήταν κάτι το χαρισματικό.

Μετά γυρίζαμε στη γουργουλούπα και εκεί στη βρύση βγάζαμε ότι είχαμε, ψωμί, ελιές, ντομάτες, και ότι άλλο νηστίσιμο είχε ο καθένας μας. Πολλοί κάτοικοι του χωριού μας είχαν την συνήθειαν να πηγαίνουν στον Εφταό κάθε χρόνο την πρωταυγουστιά. Αργότερον ο μητροπολίτης Καρυστίας και Σκύρου Σεραφείμ από τότε που ανέλαβε την Μητρόπολη, άλλαξε την όλη αυτή εορτάσιμη ημέρα και κάθε χρόνο εκεί έξω από το Αγίασμα τελεί Θεία Λειτουργία παρουσία πολλών προσκυνητών.

Γεώργιος Ι.Νάνος 1986
Δημοδιδάσκαλος εν συντάξει
έτος γεννήσεως 1916