- Super User
- Αναμνήσεις
- Εμφανίσεις: 498
Επαγγέλματα που χάθηκαν
Οι εικόνες, Ο γέρο Γκόμης, & Η Μελπομένη.
Δημοσιεύτηκε στο φύλλο 43 Ιανουάριος – Φεβρουάριος 2004
Η δημοσίευση παλιών φωτογραφιών προσφέρει εκτός των άλλων, μια αυξημένη δυνατότητα μέσα από την προσεκτική της εξέταση , να διαπιστώσεις με επαρκή ασφάλεια πολλά ενδιαφέροντα πέρα από την αυτονόητη και έκδηλη φθορά του χρόνου. Για παράδειγμα από τη συγκεκριμένη φωτογραφία ξαφνιαζόμαστε πολλοί στο άκουσμα πως το 1969 το Δημοτικό Σχολείο Δένδρων στέγαζε τουλάχιστον 18 μαθητές ενώ εδώ και αρκετά χρόνια δεν λειτουργεί ούτε το Δημοτικό Σχολείο Ανδρονιάνων λόγω έλλειψης μαθητόκοσμου....
Στο χωριό όλοι τον ήξεραν και τον έλεγαν Μανωλάκη λόγω του μικρού του αναστήματος. Ήταν μικρός στο ανάστημα και γενικά μικροσκοπικός, αλλά μεγάλος στο μυαλό και τα έργα. Ήταν πνευματώδης, αεικίνητος, με ποιητικές και σκωπτικές διαθέσεις.
Έλεγαν στο χωριό ότι όταν ήταν νέος στη στρατεύσιμη ηλικία έγιναν οι Βαλκανικοί πόλεμοι και μετά άλλοι. Υπηρέτησε στρατιώτης πάρα πολλά χρόνια. Όταν αποστρατεύτηκε έγραψε ένα βιβλίο, γράφοντας σε ποιήματα όλη τη στρατιωτική του ζωή. Ήταν πολύ σπουδαίο.
Γράφει η κα Αρετή Χρυσάγη – Δημητρίου
Συνταξιούχος εκπαιδευτικός.
Εχετε αναρωτηθεί ποτέ ΓΙΑΤΙ μια περιοχή έχει πάρει ένα συγκεκριμένο όνομα?
Εγώ ποτέ! Τον τελευταίο χρόνο μόνο άρχισα να έχω αυτού του είδους τις αναζητήσεις. Κατ' αρχήν πήρα ένα μικρό τεφτεράκι και άρχισα να καταγράφω αυτά που είχα ακούσει από παπούδες και γιαγιάδες με τους οποίους κατά καιρούς τύχαινε να συνομιλήσω.
Τα παιδιά σταμάτησαν απότομα το παιχνίδι τους στο, ανάμεσα στα πετρόχτιστα σπίτια μικρό άνοιγμα στο τρίστρατο τριών δρομοσόκακων. «Ο μπαρμπα Γιάννης» φώναξε ένα, ίσως και δύο μαζί, από αυτά. Ναι ο μπαρμπα Γιάννης μόλις είχε φανεί να στρίβει στην πάνω άκρη του λιθόστρωτου καλνεριμιού , κατηφορίζοντας από το πάνω μέρος του χωριού όπου βρισκόταν το σπίτι του ,οδεύοντας προς τα καφενεία. Όπως κάθε μέρα την ώρα αυτή. Με βοηθό του το μπαστουνάκι του,
Έχομε συζητήσει στο Διοικητικό Συμβούλιο παλαιότερα τη δημιουργία αρχείου σχετικού με τα χωριά μας (Ανδρονιάνοι και Δένδρα) που θα περιλαμβάνει κάθε σχετικό με την ιστορία, τον πολιτισμό, τους ανθρώπους και τα έργα των κλπ. Βασικό δομικό στοιχείο αυτού του αρχείου είναι το οπτικό υλικό, οι φωτογραφίες και κάθε παρεμφερές.
Σκέτς και ποιήματα στο κλείσιμο της σχολικής χρονιάς του 1935 στο Δημοτικό Σχολείο Ανδρονιάνων. Μου τα αφηγήθηκε ο συγχωριανός μας κ. Αρτέμης Ιωάννου , 92 χρονών παρακαλώ σήμερα και καλά να είναι. Ο κος Αρτέμης ήταν μαθητής τότε και ο ίδιος . Μου υποσχέθηκε πολλά περισσότερα και όχι μόνο σχολικά ενθυμήματα.
Πολλά σε πολλούς και πολλές μπορεί να θυμίσει το ημερολόγιο του συλλόγου μας για το 2004. Με βάση φωτογραφίες που μας εμπιστεύτηκαν συγχωριανοί μας για ένα ανέξοδο ταξίδι αρκετά έως πολλά χρόνια πίσω
Η ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου μας να αφιερώσει το ημερολόγιό του γιαv το 2015 στο σύκο Κύμης, προφανώς στηρίχτηκε στην αγάπη προς αυτό, στην όχι αστήριχτη ανησυχία για το μέλλον του αλλά και στην πίστη πως μπορεί να αποτελέσει ένα καλό εφόδιο για την περιοχή και τους κατοίκους της, ιδιαίτερα σε καιρούς δύσκολους σαν αυτούς που περνάμε.
Το ημερολόγιο του 1984 του Προοδευτικού Συλλόγου Ανδρονιάνων Φωτογραφίες τοτεινές από τις οποίες κάποιες τουλάχιστον καταγράφουν το δυσμενές για το σήμερα συγκριτικό μέτρο ιδιαίτερα για όσους έχουν γνώση του τότε και του τώρα.
Λίγο πολύ κοινοί οι τόποι και οι τρόποι και πολλές οι μεταξύ των δύο χωριών και των κατοίκων τους σχέσεις τότε και τώρα και αύριο.