Αναμνήσεις

    PC266478.JPG13 Σεπτέμβρη 2013 έφυγε από κοντά μας ο συντοπίτης και εκ των κορυφαίων χαράκτης ζωγράφος Γιώργης Βαρλάμος. Πόση ομορφιά και δύναμη οδηγούς μας άφησε πίσω! Με το έργο του, με τη στάση του, με το παράδειγμα του. Έτσι που να τον νοιώθουμε δάσκαλο μας 

     

    1936_ΧΩΡΙΟ_ΤΑΜΠΑΚΙΚΑ_Η_ΜΕΝΤΟΥΛΙ_ΚΥΜΗΣ_ΠΑΝΗΓΥΡΙ_ΑΓ._ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥ_ΝΙΚΟΣ_ΚΟΡΟΣ_ΚΑΙ_ΓΙΩΡΓΟΣ_ΚΟΡΟΣ_13_ΕΤΩΝ.jpg ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ 1936 ΜΕ ΤΟΝ  ΜΟΛΙΣ 13 ΧΡΟΝΩΝ ΓΙΩΡΓΟ ΚΟΡΟ  ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΟΥΤΙΕΡΗ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΣΕ ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΣΤΟ ΜΕΝΤΟΥΛΗ (ΤΑΜΠΑΚΙΚΑ) ΚΥΜΗΣ.

    Σε ένα περίπου μήνα κλείνουν 8 χρόνια  από  το θάνατο του μεγάλου μας συγχωριανού , κορυφαίου λαϊκού καλλιτέχνη μουσικοσυνθέτη Γιώργου Κόρου. Με αυτό σαν αφορμή μια ακόμα αρχειακή έρευνα στα δικά μας, έφερε μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου μαζί με ένα αίσθημα προσωπικής ενοχής για την καθυστέρηση, την πρώτη από αυτές , υπέροχη φωτογραφία του 1936. Είναι αδελφάκι με ακόμα μία...

    profitis ilias2Η δημοσίευση παλιών φωτογραφιών προσφέρει εκτός των άλλων, μια αυξημένη δυνατότητα μέσα από την προσεκτική της εξέταση , να διαπιστώσεις με επαρκή ασφάλεια πολλά ενδιαφέροντα πέρα από την αυτονόητη και έκδηλη φθορά του χρόνου. Για παράδειγμα από τη συγκεκριμένη φωτογραφία ξαφνιαζόμαστε πολλοί στο άκουσμα πως το 1969 το Δημοτικό Σχολείο Δένδρων στέγαζε τουλάχιστον 18 μαθητές ενώ εδώ και αρκετά χρόνια δεν λειτουργεί ούτε το Δημοτικό Σχολείο Ανδρονιάνων λόγω έλλειψης μαθητόκοσμου....

     

    kafenio

     Στο χωριό όλοι τον ήξεραν και τον έλεγαν Μανωλάκη λόγω του μικρού του αναστήματος. Ήταν μικρός στο ανάστημα και γενικά μικροσκοπικός, αλλά μεγάλος στο μυαλό και τα έργα. Ήταν πνευματώδης, αεικίνητος, με ποιητικές και σκωπτικές διαθέσεις.

    Έλεγαν στο χωριό ότι όταν ήταν νέος στη στρατεύσιμη ηλικία έγιναν οι Βαλκανικοί πόλεμοι και μετά άλλοι. Υπηρέτησε στρατιώτης πάρα πολλά χρόνια. Όταν αποστρατεύτηκε έγραψε ένα βιβλίο, γράφοντας σε ποιήματα όλη τη στρατιωτική του ζωή. Ήταν πολύ σπουδαίο.

     

    Γράφει η κα Αρετή Χρυσάγη – Δημητρίου
    Συνταξιούχος εκπαιδευτικός.

    katsarola th Απίστευτη ιστορία από την Κύμη: Το σπίτι της φωτογραφίας έσωσε πολλούς κατοίκους από την πείνα

    Εχετε αναρωτηθεί ποτέ ΓΙΑΤΙ μια περιοχή έχει πάρει ένα συγκεκριμένο όνομα?
    Εγώ ποτέ! Τον τελευταίο χρόνο μόνο άρχισα να έχω αυτού του είδους τις αναζητήσεις. Κατ' αρχήν πήρα ένα μικρό τεφτεράκι και άρχισα να καταγράφω αυτά που είχα ακούσει από παπούδες και γιαγιάδες με τους οποίους κατά καιρούς τύχαινε να συνομιλήσω.

     

    papoys thΤα  παιδιά  σταμάτησαν απότομα  το παιχνίδι τους στο, ανάμεσα στα πετρόχτιστα σπίτια μικρό άνοιγμα στο τρίστρατο  τριών δρομοσόκακων. «Ο μπαρμπα Γιάννης» φώναξε ένα, ίσως και δύο μαζί, από αυτά. Ναι ο μπαρμπα Γιάννης μόλις είχε φανεί να στρίβει στην πάνω άκρη του λιθόστρωτου  καλνεριμιού , κατηφορίζοντας από το πάνω μέρος του χωριού όπου βρισκόταν το σπίτι του ,οδεύοντας προς τα καφενεία. Όπως κάθε μέρα την ώρα αυτή.  Με βοηθό του το μπαστουνάκι του,

     

     

    KORITSOPAREA ANDRONIANON 1970 thΈχομε  συζητήσει στο Διοικητικό Συμβούλιο παλαιότερα τη δημιουργία αρχείου σχετικού με τα χωριά μας (Ανδρονιάνοι και Δένδρα) που θα περιλαμβάνει κάθε σχετικό με την ιστορία, τον πολιτισμό, τους ανθρώπους και τα έργα των κλπ. Βασικό δομικό στοιχείο αυτού του αρχείου είναι το οπτικό υλικό, οι φωτογραφίες και κάθε παρεμφερές.

     

     

    Σκέτς και ποιήματα  στο κλείσιμο της σχολικής χρονιάς του 1935 στο Δημοτικό Σχολείο ΑνδρονιάνωνΜου τα αφηγήθηκε ο συγχωριανός μας κ. Αρτέμης Ιωάννου , 92  χρονών παρακαλώ σήμερα  και καλά να είναι. Ο κος Αρτέμης ήταν μαθητής  τότε και ο ίδιος . Μου υποσχέθηκε πολλά περισσότερα και όχι μόνο σχολικά ενθυμήματα.

     

     

    1 IMEROLOGIO 2004 GENARIS th2Πολλά  σε  πολλούς και  πολλές  μπορεί  να  θυμίσει  το  ημερολόγιο  του  συλλόγου  μας για  το  2004. Με  βάση  φωτογραφίες  που  μας  εμπιστεύτηκαν  συγχωριανοί μας  για  ένα  ανέξοδο  ταξίδι  αρκετά  έως  πολλά  χρόνια  πίσω

     

     

    2015 thΗ ομόφωνη απόφαση του Δ.Σ. του Συλλόγου μας να αφιερώσει το ημερολόγιό του γιαv το 2015 στο σύκο Κύμης, προφανώς στηρίχτηκε στην αγάπη προς αυτό, στην όχι αστήριχτη ανησυχία για το μέλλον του αλλά και στην πίστη πως μπορεί να αποτελέσει ένα καλό εφόδιο για την περιοχή και τους κατοίκους της, ιδιαίτερα σε καιρούς δύσκολους σαν αυτούς που περνάμε.