Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5
ΔΕΙΛΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ Γ. ΠΟΝΤΙΚΗΣ
Γνωρίζω πως η σεμνότητα του θα προβληματιστεί ακόμα και από αυτή μου την σύντομη αλλά ειλικρινή αναφορά. Και θα παρασύρει και τον ίδιο να σκεφτεί και να μου πει όταν ξανασυναντηθούμε «…δεν έπρεπε βρε Σταμάτη…». Και...
Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5
Γράφει η Αρετή Χρυσάγη – Δημητρίου
Τώρα τα τελευταία χρόνια δε γίνεται λόγος για τη χαρά και την αναμονή των πανηγυριών.
Τα παλαιότερα χρόνια ήταν ένα ζωντανό έθιμο με πολύ παλιές ρίζας.
Σε κάθε χωριό οι κάτοικοι για να τιμήσουν τους αγίους της Χριστιανοσύνης, είχαν κτίσει πολλά εξωκλήσια. Όταν γιόρταζε κάποιος άγιος ή αγία γινόταν την παραμονή εσπερινός, ανήμερα λειτουργία και εκείνη την ημέρα είχαν αργία. Κάποια όμως γιορτή που τους
Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5
Η εκκλησία στο χωριό μας Δένδρα, είναι αφιερωμένη εις τον Άγιο Ιωάννη
τον Θεολόγο τον αγαπημένο μαθητή του Χριστού που είναι και προστάτης του χωριού μας. Γιορτάζεται η μνήμη του στις 26 Σεπτεμβρίου και την ημέρα εκείνη εγίνετο πανηγύρι στο χωριό μας που αποτελείται από δύο γειτονιές από σπίτια.
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Δάσος του Καστροβαλά ακούγεται σήμερα το δάσος που βρίσκεται στα Κοτύλαια και πιάνει την ορεινή περιοχή δυτικά από τις Κοινότητες των Βιτάλων και Ανδρονιάνων.
Αλλοτε ανήκε στο τέως Δήμο Κοτυλαίων και μετά τη διάλυσή του, με το νόμο ΔΝΖ 1912, και τη δημιουργία των κοινοτήτων απετέλεσε ιδιοκτησία των τεσσάρων Κοινοτήτων: Βιτάλου, Ανδρονιάνων, Καλλημεριάνων και Πύργου. Είναι ένα από τα λίγα δάση που ανήκει σε κοινότητες. Στο σύνολό τους τα δάση ανήκουν στο κράτος και εκμεταλλεύονται από αυτό.
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Μία εσωτερική, δική μου επιθυμία και η προτροπή κοινών φίλων - δικών μου και της εξαίρετης εφημερίδας "Η Φωνή των Ανδρονιάνων" με παρακίνησαν να γράψω κάτι σχετικό με το χωριό μας, τους Ανδρονιάνους. Φυσικό είναι η επιλογή μου να έχει για πρώτο θέμα τον παραπάνω τίτλο. Εδώ δεν μιλάω για το σημερινό χωριό μας με τα ωραία, σύγχρονα σπίτια του, ούτε για όσους από τους ανθρώπους του, φίλους μου, είδα και χάρηκα μαζί τους κατά την πρόσφατη επίσκεψή μου εκεί, αλλά για την εικόνα που σχημάτισαν τα παιδικά και νεανικά μου μάτια στις δεκαετίες του 1930 και 1940- εικόνα που έμεινε δροσερή, ανεξίτηλη στη μνήμη μου και που τακτικά ζωντανεύει μέσα μου.
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
“Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε μετά από συγκεκριμένο αίτημα προς τον γράφοντα από το τότε (1999-2000) Διοικητικό Συμβούλιο του Συλλόγου μας. Δημοσιεύθηκε στο φύλλο 22 Ιούλιος Αύγουστος 2000 που υπάρχει πλέον και στο site μας αναρτημένο εδώ και λίγες μέρες. Για την τωρινή επαναδημοσίευση του στο site του Συλλόγου μας που ενεργείται μετά από αίτημα μελών και φίλων μας , έγιναν οι λιγότερο δυνατές μεταβολές, ορθογραφικές ή συντακτικές οι περισότερες. Ισχύει ως πάγια αρχή και προτροπή ,αυτό που αναφέρεται και στο κείμενο που ακολουθεί πως αποτελεί δηλαδή και αυτό , εν δυνάμει πρόσκληση διαλόγου μέσα από την εφημερίδα ή το site μας , αλλά και από άλλα σημεία. Σταμάτης Δημ. Σπύρου”
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
ΤΑ ΑΛΩΝΙΑλαογραφικό κείμενο γραμμένο από τον Γιώργο Νάνο
Σαυτό το σημείωμα θα προσπαθήσουμε να ιστορήσουμε, με όσα στοιχεία κατέχουμε απ' την παράδοση και την προσωπική πείρα, την ζωή αυτής της πλατείας, που σε τελευταία ανάλυση δεν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα μεγάλο κομμάτι από το χρονικό του ίδιου του χωριού μας και των κατοίκων του.
Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5
Από το πρωτότυπο χειρόγραφο του σεβαστού Παπα Κώστα Β. Σαρρή .Τον ευχαριστούμε πολύ και προσδοκούμε τη συνέχιση της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας συνεργασίας μας.
ΤΟ Δ.Σ. ΤΟΥ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΑΝΩΝ ΔΕΝΔΡΩΝ
Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5
Θρύλοι και Παραδόσεις
Η Λαγονίκα
Γράφει η Αρετή Χρυσάγη-Δημητρίου
Τα παλαιότερα χρόνια, τα χωριά και ιδίως τα ορεινά, ζούσαν με τους θρύλους και τα παραμύθια.
Ηλεκτρικό ρεύμα δεν υπήρχε. Τηλεόραση όχι. Το ραδιόφωνο σχεδόν άγνωστο.
Πως να περάσουν τις ατελείωτες νύχτες του χειμώνα; Νύχτωνε στις τέσσερις η ώρα το απόγευμα και ξημέρωνε στις οκτώ το πρωί. Αν μάλιστα...
Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5
| Πρωτ. Κων/νος Σαρρής
ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΨΑΡΑ – Ν. ΨΑΡΑ – ΚΑΣΤΡΟΒΑΛΑΣ |
Τα Ψαρά μετά την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως εγκαταλείφθησαν.
Τον ΙΕ’ και ΙΣΤ’ αιώνα άρχισε να αποτελεί καταφύγιον πάσης φύσεως εξ Ευβοίας κυρίως, αλλά και Θεσσαλομαγνησίας αλλά και Ηπείρου, φυγάδων, εστερείτο γυναικών δια την συγκρότηση οικογενειών.
Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5
ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΖΩΗΣ
ΣΑΝ ΔΙΗΓΗΜΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ 1921-22
Κάθε απόγευμα προς το ηλιοβασίλεμα είχε την συνήθεια ο παππούς μου, να πηγαίνη στον καφενέ, όπως συνήθιζε να τον λέη. Θα ήμουν τότε γύρω στα 5 έως 6 χρονών και με μεγάλη μου χαρά τον ακολουθούσα, γνωρίζων εκ των προτέρων
Αξιολόγηση Χρήστη: 0 / 5
Μετά τον πρωτοφανή σε ένταση χιονιά, που δημιούργησε λευκά, μαγικά τοπία, που οι περισσότεροι θαυμάσαμε, δυστυχώς, μέσα από φωτογραφίες, μετά την εικόνα του μαγευτικού χωριού μας, που κατάλευκο έγινε πιό θεϊκό και μας κατέκλυσε με νοσταλγικές αναμνήσεις παλαιότερων χιονιάδων που είχαμε ζήσει στο χωριό, μετά το πανηγύρι του χιονιά, που, και σε ποιόν δεν αρέσει, μετά το "εμπόλεμο κλίμα" που το ζήσαμε κι'αυτό, δίνοντας τις ευχές μας στα νέα παιδιά του χωριού μας...