Τα  παιδιά  σταμάτησαν απότομα  το παιχνίδι τους στο, ανάμεσα στα πετρόχτιστα σπίτια μικρό άνοιγμα στο τρίστρατο  τριών δρομοσόκακων. «Ο μπαρμπα Γιάννης» φώναξε ένα, ίσως και δύο μαζί, από αυτά. Ναι ο μπαρμπα Γιάννης μόλις είχε φανεί να στρίβει στην πάνω άκρη του λιθόστρωτου  καλνεριμιού , κατηφορίζοντας από το πάνω μέρος του χωριού όπου βρισκόταν το σπίτι του ,οδεύοντας προς τα καφενεία.

Όπως κάθε μέρα την ώρα αυτή.  Με βοηθό του το μπαστουνάκι του, μια φιγούρα όπως το σκέφτομαι τώρα σαν τον Σαρλώ, βάδιζε σιγά και σταθερά προς το σημείο που ήταν μαζεμένα τα παιδιά. Τα παιδιά που λες και τον περίμεναν με ελαφριά αγωνία, κινήθηκαν χαρούμενα προς το μέρος του μπαρμπα Γιάννη για να τον απαντήσουν. Δεν είχαν καιρό να τον δουν. Δύο ή τρεις μέρες μονάχα, όπως και την προηγούμενη φορά.

Το ίδιο βέβαια και ο μπαρμπα Γιάννης. Και όμως σε αυτό το συναπάντημα η γλυκιά ιστορία θα επαναληφθεί. Τα παιδιά στη σειρά υπομονετικά μπροστά στο μπαρμπα Γιάννη, έχοντας ξεχάσει για λίγο το τρεχαλητό τους κι ο μπαρμπα Γιάννης  με τη σοφή υπομονή του ,άφησε λίγο πάρα πίσω την παρέα του στο κοντινό καφενείο.

Σήκωσε ψηλά το μπαστουνάκι του και το κατέβασε με τη σειρά αργά και τάχα απειλητικά στα παιδικά κεφαλάκια μόλις ακουμπόντας τα με αυτό αλλά και με το δάκτυλο του και αναρωτόμενος πριν «για να δω! Έχει ψηθεί το καρπουζάκι ;» για να συμπληρώσει αμέσως μετά  με βεβαιότητα «θέλει λίγο ακόμα…».

Το τελετουργικό έκλεισε με ένα χάδι από τα χέρια του μπαρμπα Γιάννη στα παιδικά ανυπόμονα μαγουλάκια κι ένα από το στόμα του στοργικά αργό «παπάου – παπάου – παπάου» . Τα παιδιά με πρόσθετο κέφι ίσως και επιπλέον δυνάμεις συνέχισαν το παιχνίδι τους, ενώ ο μπαρμπα Γιάννης , τράβηξε ένα παραπάνω ποτηράκι κρασί.

Μπαρμπα Γιάννη, και σήμερα μετά από 50 τόσα χρόνια ,αισθάνομαι τυχερός που σε γνώρισα μέσα από αυτές τις συναντήσεις. Δεν με πόνεσες ποτέ με το μπαστουνάκι σου και είχες δίκιο πως το καρπουζάκι μου ήθελε κι άλλο ψήσιμο ενώ αυτό το «παπάου» σου χαϊδεύει τα μάγουλα μου αλλά και την καρδιά μου ακόμα. Πόσο σε ευχαριστώ…

Σταμάτης Δ. Σπύρου.

Χαλκίδα στις 31-12-2015